طراحی و اعتباریابی ابزار سنجش توسعه اجتماعی در سازمان های دانش محور (مطالعه موردی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل)

توسعة اجتماعی عبارت است از افزایش توانایی جوامع انسانی برای مواجهه با پیچیدگی های محیطی که به بقای جوامع مرتبط می شوند. سازمانهای دانش محور به عنوان نهاد و سازمان اجتماعی نقش راهبردی در توسعه اجتماعی دارند. هدف اصلی این پژوهش ساخت، اعتباریابی و روایی یابی ابزار سنجش توسعه اجتماعی در سازمانهای دانش محور بوده است. پژوهش حاضر از نوع تحقیق و توسعه درجامعه پژوهش اعضای هیأت‌علمی و مدیران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل انجام شد.ابزار اولیه با 50گویه طراحی شد و پس از دو مرحله دلفی به 35 گویه تقلیل یافت. این گویه ها در 7 بعد شامل پاسخگویی اجتماعی، سرمایه اجتماعی، رفاه اجتماعی، امنیت اجتماعی، عدالت اجتماعی، هویت و وفاق و یکپارچگی اجتماعی، پایداری نام گذاری شد. برای تعیین روایی صوری از شاخص های تاثیر گویه، روایی محتوا، از نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا و روایی سازه ای از روش تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم  با کمک نرم افزار Smart pls3استفاده شد. پس از محاسبه شاخص های تاثیر گویه، نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا گویه ها به 25 کاهش یافت. مقدار شاخص روایی محتوایی همه گویه ها  بالای 7/0، مقدار بار عاملی تمام گویه ها، مقادیر مناسبی عمدتا بالاتر از 7/0پایایی هر دو ملاک(آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی)تمام ابعاد بالای74/0، میانگین واریانس استخراج شده((AVEدر همه ابعاد بیشتر از 5/0 را نشان دادند. همچنین مثبت بودن مقادیر حاصل از شاخص اشتراکی تمامی ابعاد نشان دهنده کیفیت و برازش کلی مدل بوده است. در نتیجه، ابزار طراحی شده اعتبار و پایایی خوبی دارد و می توان از آن به عنوان ابزاری مناسب جهت سنجش توسعه اجتماعی در سازمان های دانش محور استفاده نمود.